Râhmânir-Râhîm (Merhamet eden Merhametli) Allah’ın Adıyla
1. Allah’ın yardımı ve fetih (zafer) geldiğinde,
19 kelimeden oluşan bu surenin ilk ayeti
de 19 harften oluşmaktadır. Bu,
müminlerin vadedilen galibiyete ulaşacağını gösterir (48:28).
2. İnsanların da gruplar halinde1 Allah’ın dinine girdiğini gördüğünde,
1 Bu
sözcük, “فَوْج” (fevc) kökünden türetilmiştir. Kök anlamı da “topluluklar”, “bölükler”, “kafileler”,
“gruplar” demektir. Bu
kökten türemiş kelimeler Kur’an’da 5 kez geçer: 27:83; 38:59; 67:8; 78:18;
110:2.
3. O
halde Rabbinin hamdi ile tesbih et1 ve O’na istiğfar et. Şüphesiz ki O, Tevvab2 olandır (İstiğfar eden kuluna tekrar yönelendir).3
1 Bu kelime, "yüzmek”, “uzaklaşmak” ve “yüceltmek"
gibi anlamlara gelen “س-ب-ح”
(sīn-be-ḥe) kökünden türemiştir.
“تَسْبِيح” (tesbih) ifadesi, yüceltmek veya
tenzih etmek (her türlü eksiklikten uzak tutmak) anlamına gelir.
“Allah’ı tesbih etmek” ise, “Allah’ın kusursuz, eşsiz ve her türlü
noksanlıktan uzak olduğunu bilerek O’nu yüceltmek ve O’na saygı göstermek”
demektir.
Allah’ı
tesbih ederken kullanılan “سُبْحَانَ اللّٰهُ” (Sûbhânallah) ifadesi de, “Allah, her
türlü eksiklikten ve kusurdan münezzehtir (uzaktır) ve yücedir”
anlamına gelir.
Kur'an'da, evrendeki tüm varlıkların (melekler,
dağlar, kuşlar, yıldızlar, vb.) da Allah’ı tesbih ettiği belirtilir: 13:13;
17:44; 24:41; 40:7; 41:38; 42:5; 55:6. Bu nedenle “tesbih etmeyi”, sadece
tesbih çekmeye indirgemek bidat ve hurafedir.
2 “توب”
(tevbe) sözcüğü “geri dönmek, dönüş yapmak, tekrar yönelmek” anlamlarına
gelir. “تَوَّاب” “tevvâb” ifadesi de “geri dönen, dönüş yapan, tekrar
yönelen” anlamlarına gelir. Bu ifade Allah için kullanıldığında ise, “tevbe
edendir” yani “istiğfar eden kullarına yeniden yönelendir.”, “onlara tekrar
hidayet (kılavuzluk) edendir.” anlamlarına gelir.
3 Benzer mesajlar: 40:55; 47:19; 48:2.
