Kumar, Arapça aynı anlama gelen “"قمار” (kımar) sözcüğü ile eş kökenli bir sözcüktür. Bir parayı çoğaltmak amacıyla gerçekleşme ihtimali çok düşük olan bir talih oyununa koyarak riske atmaya kumar denir.
Tevrat ve İncil’de kumarın haram olduğunu belirten doğrudan bir ifade bulunmamaktadır.
“صوم” (sâvm), kelimesi temelde “yemek yeme, içme, konuşma ya da yürüme türünden bir fiili yapmaktan uzak durmak, kendini tutmak” anlamına gelmektedir. Siyâm da “savm etmek” yani savm fillini yapmak demektir.
Tevrat’ta da “צ֔וֹם”
(tsowm) şeklinde geçmektedir. “תענית” (ta’anit) Sözcüğü de ‘hem nefsi kırmak;
nefsin/egonun isteklerini dizginlemek.’ hem de ‘oruç tutmak’ anlamında
kullanıldığını görüyoruz.
Türkçede kullanılmakta olan oruç kelimesi ise Farsça “rûz” lafzının Türkçeleşmiş halidir. Türkmencesi ise orazdır. Gitmekten, yürümekten, ya da yemden kendini tutan, geri duran ata denir.